Kinesiology Taping a Taping sztywny - różnice, zastosowanie, działanie

Data ostatniej aktualizacji:
Polub portal
Kinesiology Taping a Taping sztywny - różnice, zastosowanie, działanie

Nowoczesne formy terapii wykorzystują coraz to lepsze sposoby radzenia sobie z problemami pacjentów. Od kilku już lat bardzo popularne stały się kolorowe plastry (Kinesiology Taping), które można zobaczyć już nie tylko u sportowców, ale także u osób z bólami kręgosłupa czy po urazach. Trochę inaczej wygląda sytuacja ze sztywnym tapingiem, który przede wszystkim wykorzystywany jest w sporcie.

Zarówno jedna jak i druga metoda, polega na plastrowaniu z użyciem specjalnej taśmy,  określanej z języka angielskiego „tejpem”. Wiele rzeczy dzieli obie metody, ale istnieje jeden wspólny cel: poprawa jakości życia pacjenta oraz przyśpieszenie powrotu do zdrowia.

Kinesiology Taping – plaster elastyczny

plaster elastyczny kinesiology tapingPlastry do Kiniesiology Tapingu charakteryzują się właściwościami zbliżonymi do ludzkiej skóry. Związane jest to z parametrami plastra: mała masa, duża elastyczność oraz odpowiedni klej. Kombinacja tych czynników sprawia, że plaster jest bardzo dobrze tolerowany przez pacjentów.

Właściwości plastra:

  • grubość zbliżona do naskórka skóry ludzkiej – brak odczuć ciężaru plastra oraz niepotrzebnej stymulacji związanej z nieustannym wrażeniem posiadania „czegoś” na skórze.
  • rozciągliwość podłużna w zakresie 130-140% długości spoczynkowej.
  • brak rozciągliwości poprzecznej.
  • obecny klej akrylowy posiada właściwości zwiększania przyczepności z upływem czasu. Został nałożony na plaster na kształt linii papilarnych – brak kleju na całej powierzchni plastra, sprawia iż wilgoć jest lepiej odprowadzana.
  • zaaplikowany plaster utrzymuje swoje właściwości przez okres 3-5 dni.
  • materiały wykorzystane w tworzeniu plastra (polimer oraz 100% bawełna) zapewniają hipoalergiczność, szybkie schnięcie, wodoodporność oraz prawidłowe odprowadzanie wilgoci ze skóry.

Taping sztywny – plaster  nierozciągliwy

taping sztywnyPlastry wykorzystywane w tapingu sztywnym, jak nazwa wskazuje nie posiadają właściwości elastycznych.

Właściwości plastra:

  • klej nałożony wzdłużnie na plastrze, na całej jego powierzchni – zapewnia bardzo mocne przyleganie do siebie poszczególnych warstw.
  • klej na bazie tlenku cynku – hipoalergiczny
  • plaster na wewnętrznej stronie posiada liczne „rowki”, które zapewniają lepszą absorpcję wilgoci
  • plastry wykonane są z 100% bawełny (bez lateksu), która zapewnia dużą odporność na rozciąganie, działanie wody oraz strzępienie się.
  • plastry posiadają charakterystyczne ząbkowanie na bocznych krawędziach, które umożliwia łatwe i szybkie rozrywanie plastra podczas aplikacji.

Kinesiology Taping – aplikacja plastra

Istnieje kilka zasad, których należy przestrzegać podczas aplikacji plastra, aby uzyskać pełne możliwości Kinesiology Tapingu:

  • nie dotykać powierzchni plastra pokrytej klejem
  • jeśli plaster dotknie już skóry pacjenta, nie powinno się go odrywać i poprawiać aplikacji
  • nie powinno się docinać plastra na skórze pacjenta


Taping sztywny – aplikacja plastra

W przypadku tapingu sztywnego, plastrowanie wymaga kontroli siły z jaką nakładany jest tejp oraz uważności przy klejeniu, tak aby nie dotykać powierzchni z klejem.

Przygotowanie skóry do aplikacji plastra – Kinesiology Taping i Taping sztywny

Zarówno w taping elastyczny jak i sztywny wymagają odpowiedniego przygotowania skóry do przyklejenia plastra.

  • skóra musi być sucha, nienatłuszczona – wilgoć oraz każda substancja na skórze będą ograniczały przyczepność plastra
  • u pacjentów z nadmiernym owłosieniem, wskazana jest depilacja miejsc poddawanych terapii – owłosienie ogranicza przyczepność plastra



Kinesiology Taping – wskazania i przeciwwskazania

Kinesiology Taping posiada zdecydowanie szersze możliwości zastosowania niż taping sztywny:

  • dolegliwości bólowe kręgosłupa oraz stawów obwodowych
  • stany zapalne ścięgien i pochewek ścięgnistych
  • skręcenia i zwichnięcia stawów
  • zaburzone napięcie mięśniowe
  • zaburzona propriocepcja
  • niestabilność stawu
  • obrzęki, krwiaki
  • uszkodzenia w obrębie mięśni, więzadeł, ścięgien
  • blizny
  • korekcja wad postawy
  • choroby neurologiczne powodujące zaburzenia w układzie ruchu

Przeciwwskazaniem do stosowania Kinesiology Tapingu na pewno jest reakcja alergiczna skóry na plaster, a także:

  • przerwanie ciągłości skóry w miejscu aplikacji
  • ostre infekcje skórne

Przeciwwskazaniem są także aktualnie wykonywane zabiegi fizykoterapeutyczne, które nie posiadają możliwości przenikania wgłąb przez powierzchnię plastra (ultradźwięki, laseroterapia, krioterapia, elektroterapia).


Taping sztywny – wskazania i przeciwwskazania

Wskazania do stosowania tapingu sztywnego są bardzo jasno określone i dotyczą one głównie:

  • zapalenia ścięgien
  • skręceń i zwichnięć
  • specyficznych urazów w obrębie mięśni, ścięgien i więzadeł
  • niestabilności stawu
  • przeciążeń aparatu ruchu

Sztywny taping stosowany jest także jako zabezpieczenie po urazie, zamiast stabilizatora, a także jako forma profilaktyki i przeciwdziałania kontuzji. W przypadkach sportowców mających tendencję do powtarzających się urazów, a także w sportach o dużym ryzyku kontuzji, taping sztywny stosuje się przed każdym treningiem.

Przeciwwskazaniem do stosowania sztywnego tapingu są:

  • rozległe krwiaki w miejscu uszkodzonych tkanek
  • uraz naczyniowy
  • duże rany skórne
  • uszkodzenie chrząstki stawowej
  • zerwanie ścięgien



Kinesiology Taping –zasady działania

Kinesiology Taping ze względu na bardzo szerokie spectrum możliwości, aplikowany jest w różny sposób, zależny od stanu pacjenta. Wyróżnia się kilka podstawowych technik klejenia plastra, które w odmienny sposób oddziałują na tkanki:

  • technika mięśniowa
  • technika powięziowa
  • technika więzadłowa/ścięgnista
  • technika limfatyczna
  • technika funkcjonalna
  • technika korekcyjna (mechaniczna)


Wpływ plastra na skórę

Skóra jest narządem bardzo bogatym w różnorodne receptory: czucia, dotyku, bólu, temperatury (około 5 milionów receptorów dotyku), dzięki czemu plaster bardzo mocno ją stymuluje. Istotną rolę w Kinesiology Tapingu odgrywają receptory Ruffiniego będące mechanoreceptorami. Zlokalizowane są one w skórze nieowłosionej oraz tkance podskórnej i odpowiadają za odbieranie bodźców mechanicznych (dotyk, rozciąganie, wibracje). Receptory Ruffiniego powiązane są z neuronami ruchowymi a dzięki temu także z jednostkami kurczliwymi mięśnia, co sprawia, że pobudzenie receptora ma swoją odpowiedź w mięśniu.


Wpływ plastra na mięśnie

Plaster w zależności od sposobu aplikacji wpływa na mięśnie rozluźniająco (obniża nadmierne napięcie mięśniowe)  lub pobudzająco ( zwiększa intensywność skurczu w mięśniach osłabionych). Plaster ma  także wpływ na pozycję spoczynkową mięśnia, zwiększenie zakresu ruchomości oraz odzyskiwanie równowagi mięśniowej.


Wpływ plastra na układ limfatyczny

Plaster klejony metodą limfatyczną tworzy przestrzeń pod skórą dla nagromadzonego płynu, dzięki czemu ułatwione jest jego odprowadzenie (zmniejsza obrzęk). Aplikacja sprawia także, że nacisk na mechanoreceptory jest mniejszy, co zmienia odczucia bólowe.


Wpływ plastra na stawy

Wpływ plastra na funkcjonowanie stawów objawia się redukcją asymetrii związanej z nierównowagą mięśniową, poprawą zakresów ruchomości oraz obniżeniem dolegliwości bólowych związanych z istniejącym stanem zapalnym (mechanoreceptory) i stymulowaniem układu proprioceptywnego.


Taping sztywny – zasada działania

Taping sztywny poprzez zastosowanie nierozciągliwego plastra wpływa na poprawę stabilizacji stawu, dlatego też wykorzystywany jest po urazach, kiedy wydolność stabilizatorów jeszcze jest ograniczona oraz jako profilaktyka urazów, aby zabezpieczyć staw przed uszkodzeniem. Aplikacja sztywnym plastrem pozwala także na kontrolę zakresu ruchu, co jest istotne po uszkodzeniu struktur stawu. Plaster pozwala na pracę stawu w bezpiecznym zakresie, zabezpiecza przed pogłębianiem urazu poprzez odciążenie mięśnia.

Równie ważnym aspektem tapingu sztywnego jest to, iż zmienia on kierunek działania siły mięśnia, co wykorzystuje się przy stanach przeciążeniowych (kolano skoczka, łokieć tenisisty/golfisty czy przeciążenia w obrębie nadgarstka). Plaster pozwala na ochronę bolesnego i przeciążonego miejsca, kierując siłę w innym kierunku. Podstawowa zasada stosowania tapingu sztywnego w sporcie mówi, iż taping ma za zadanie poprawić komfort i możliwości zawodnika oraz zmniejszyć dolegliwości bólowe.

Podsumowanie

Porównanie obu metod tapingu, pokazało iż metody te dość istotnie różnią się między sobą. Spowodowane jest to przede wszystkim wykorzystaniem zupełnie innych plastrów: elastycznego (Kinesiology Taping) oraz nierozciągliwego (taping sztywny).

Parametry plastra wpływają także na sposoby klejenia, które zdecydowanie odbiegają od siebie. Kinesiology Taping daje wiele możliwości aplikacji, z różnym stopniem rozciągnięcia plastra, co ma istotny wpływ na tkanki. Inaczej wygląda sytuacja z plastrem sztywnym, którego parametry są stałe, przez co sposób aplikacji w większości schorzeń jest taki sam.

Zakres zastosowań różni się w obu metodach, z lekką przewagą Kinesiology Tapingu (więcej możliwości). Główne działanie ukierunkowane jest na tkanki miękkie, które są pobudzane lub wyciszane,  a także stabilizowane i odciążane.

Autor:
mgr Katarzyna Kumor
fizjoterapeuta

Oceń artykuł:
Ocena:
5/5 (3)